สี่สิบสาม

เช้าวันต่อมาผ่านไปอย่างเลือนราง ฉันแต่งตัวอย่างพิถีพิถัน สวมสเวตเตอร์สีครีมนุ่ม ๆ กับกระโปรงยาวสีกรมท่า เป็นชุดที่สบาย ๆ สุภาพเรียบร้อย เป็นชุดที่แม่สามีคงหาเรื่องติไม่ได้ ฉันหวีผมเรียบร้อย แต่งหน้าเพียงเล็กน้อยเพื่อให้ดูมีชีวิตชีวา แล้วเดินเบา ๆ ลงบันไดไปยังห้องอาหาร ฉันประหลาดใจอยู่เงียบ ๆ ที่เห็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ